System chłodzenia mokrą kurtyną wentylatorową to metoda chłodzenia obecnie stosowana i spopularyzowana w szklarniach produkcyjnych szklarni kwiatowych, zapewniająca niezwykły efekt i odpowiednia do wzrostu roślin. Jak więc rozsądnie zainstalować system mokrych kurtyn wentylatorowych w konstrukcji szklarni kwiatowej, aby w pełni wykorzystać jego efekt. Czy wzrost kwiatów odgrywa rolę w jego promowaniu?

Zasada systemu

Przede wszystkim poznajmy zasadę działania wentylatora dolnego: gdy gorące powietrze z zewnątrz jest zasysane przez mokrą kurtynę wypełnioną wodą, woda znajdująca się na mokrej kurtynie pochłania ciepło i odparowuje, obniżając w ten sposób temperaturę powietrza wchodzącego do szklarni . Zwykle mokra ściana osłonowa składająca się z mokrej podkładki, systemu dystrybucji wody mokrej podkładki, pompy wodnej i zbiornika na wodę jest budowana w sposób ciągły wzdłuż jednej ściany szklarni, podczas gdy wentylatory są skoncentrowane na drugim szczycie szklarni . Mokra kurtyna musi być wilgotna, aby zapewnić zakończenie procesu chłodzenia wyparnego. W zależności od wielkości i powierzchni szklarni, na ścianie naprzeciwko mokrej kurtyny można zainstalować odpowiedni wentylator, aby zapewnić płynny przepływ powietrza przez szklarnię.

Efekt chłodzenia wyparnego jest związany z suchością powietrza, to znaczy różnicą pomiędzy temperaturą termometru mokrego a temperaturą termometru suchego. Różnica między temperaturą termometru suchego i mokrego różni się nie tylko w zależności od położenia geograficznego i pory roku, ale także w obrębie szklarni. Podczas gdy temperatura termometru suchego w szklarni może różnić się nawet o 14°C, temperatura termometru mokrego waha się tylko o około 1/3 wilgotności termometru suchego. Dzięki temu system parowania może się nadal chłodzić w godzinach południowych na obszarach o dużej wilgotności, co jest również wymagane w przypadku produkcji szklarniowej.

zasada selekcji

Zasada doboru rozmiaru mokrego podkładu jest taka, że ​​system mokrego podkładu powinien osiągnąć pożądany efekt. Zwykle w szklarniach produkujących kwiaty często stosuje się włókniste mokre zasłony o grubości 10 cm lub 15 cm. Włóknista podkładka o grubości 10 cm przepływająca przez nią z prędkością powietrza 76 m/min. Blok papierowy o grubości 15 cm wymaga prędkości powietrza 122 m/min.

Grubość mokrej kurtyny, którą należy wybrać, powinna uwzględniać nie tylko położenie geograficzne i warunki klimatyczne lokalizacji, ale także odległość między mokrą kurtyną a wentylatorem w szklarni oraz wrażliwość roślin kwiatowych na temperaturę. Jeżeli odległość pomiędzy wentylatorem a mokrą kurtyną jest większa (zwykle ponad 32 metry), zaleca się zastosowanie mokrej kurtyny o grubości 15 cm; jeżeli uprawiane kwiaty są bardziej wrażliwe na temperaturę w szklarni i mają słabą tolerancję na wysoką temperaturę, zaleca się zastosowanie mokrej kurtyny o grubości 15 cm. Mokra zasłona. I odwrotnie, jeśli odległość między mokrą zasłoną a wentylatorem w szklarni jest niewielka lub kwiaty są mniej wrażliwe na temperaturę, można zastosować mokrą zasłonę o grubości 10 cm. Z ekonomicznego punktu widzenia cena mokrej zasłony o grubości 10 cm jest niższa niż mokrej zasłony o grubości 15 cm, która stanowi tylko 2/3 jej ceny. Ponadto im większy rozmiar wlotu powietrza kurtyny mokrej, tym lepiej. Ponieważ rozmiar wlotu powietrza jest zbyt mały, ciśnienie statyczne wzrośnie, co znacznie zmniejszy wydajność wentylatora i zwiększy zużycie energii.

Metody oceny urządzeń chłodniczych dla tradycyjnych szklarni wieloprzęsłowych:

1. Niezbędna objętość wentylacji szklarni = długość szklarni × szerokość × 8 cfm (Uwaga: cfm to jednostka przepływu powietrza, czyli stopy sześcienne na minutę). Ilość wentylacji na jednostkę powierzchni podłogi należy dostosować do wysokości nad poziomem morza i natężenia światła.

2. Oszacuj wymaganą powierzchnię mokrej kurtyny. W przypadku zastosowania mokrej kurtyny o grubości 10 cm powierzchnia mokrej kurtyny = niezbędna wielkość wentylacji szklarni / prędkość wiatru 250. W przypadku zastosowania mokrej kurtyny o grubości 15 cm powierzchnia mokrej kurtyny = niezbędna wielkość wentylacji szklarni / prędkość wiatru 400. Podziel obliczoną powierzchnię mokrej podkładki przez długość ściany wentylacyjnej pokrytej mokrą podkładką, aby otrzymać wysokość mokrej podkładki. W obszarach wilgotnych należy zwiększyć ilość powietrza wentylatora i wielkość mokrej kurtyny o 20%. Zgodnie z zasadą, że ciepłe powietrze jest na górze, a zimne na dole, kurtynę mokrą wentylatora należy zamontować nad szklarnią, to samo tyczy się szklarni budowanych na początku.

Jednakże w ostatnich latach można zaobserwować tendencję spadkową w zakresie montażu mokrych kurtyn wentylatorowych w szklarniach doniczkowych. Obecnie w procesie budowy szklarni zazwyczaj 1/3 wysokości wentylatora jest instalowana pod rozsadnikiem, 2/3 nad powierzchnią rozsadnika, a mokra kurtyna jest instalowana 30 cm nad ziemią. Instalacja ta opiera się głównie na sadzeniu na powierzchni łóżka. Zaprojektowany dla temperatury faktycznie odczuwanej przez uprawę. Bo chociaż temperatura na górze szklarni jest bardzo wysoka, liście roślin jej nie odczuwają, więc nie ma to znaczenia. Nie ma potrzeby marnowania niepotrzebnego zużycia energii na obniżenie temperatury obszarów, których rośliny nie mogą dotykać. Jednocześnie wentylator montowany jest pod rozsadnikiem, co sprzyja wzrostowi korzeni roślin.